صدای خرد شدن ساقه‌ها زیر هرگام، پژواکی عمیق در تمام جسمت دارد، چرق، چرق، چرق، ... این صدای ویرانی درختانی است که روزگاری سبز و بلند بالا بر شانه‌های زمین رسته بودند؛ درخت‌هایی که یا خشکانده یا سوزانده شده‌اند و جایشان کوه‌هایی از آهن و آجر، گرفته است تا همه چیز را از شهرت بگیرد!
75% - تسوق أونلاين في السعودية مع خصم 25 , أحذية ازياء رياضية الجري للرجال , adidas copa mundials in color today schedule 2016 , نمشي | nike air max heritage hybrid cars parts list , Sneaker News / Release Info
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، پرده‌ای از اشک در بعداز ظهر گرم گرم تابستان، مقابل چشمت را گرفته و نمی‌گذارد زوم کنی و کادر دوربین را ببندی و شاتر را بچکانی و آرام می‌چکد، از گوشه چشمت، سر می‌خورد بر دامن طبیعتی که حالا دیگر طبیعی نیست، دیگر باغ نیست، انگور ندارد. هوا چقدر گرم است، حتی میان سایه‌های مصنوعی این ساختمان‌های بلند.
سال‌هاست روند باغ سوزی و باغ‌کوبی و تخریب باغ‌ها و تبدیل آن به ساختمان‌های ریز و درشت در شیراز ادامه دارد، چه باغ‌هایی که در دل مجموعه باغ‌های قصردشت که به گفته تمام صاحب‌نظران، مجموعه‌ای بسیار گرانب ها برای هر زیست‌بومی محسوب می‌شود و در تلطیف فضای شهری نقشی غیرقابل انکار داشته و دارد و چه در بخش‌های شمال‌غرب این شهر که روزی هرنقطه‌ای از آن باغ بود و مصفا.
طی سال‌های گذشته تعداد زیادی از باغ‌های قصردشت به عمد و غیرعمد، سوزانده و خشکانده شد تا شاید از قبل صاحبان باغ‌هایی که درآمد سالیانه‌اشان کفاف معاش یک‌خانوار را هم با زحمت می‌داد، با مدد تفکیک زمین‌های هکتاری آن و ساخت برج و بارو، به ثروتی برسد و خانه و ماشین و مغازه‌ای، دست و پا کند.
هنوز هم این روند وجود دارد، هنوز هم صبح زود، هنگامه سرخی افق، زمانی که اذان صبح طنین‌انداز می‌شود، یا بعد از نیمه شب، اگر گذری به میانه باغ‌ها داشته باشیم، بوی سوختگی را به‌خوبی می‌توان استشمام کرد! بویی که شاید تنها مشام شهروندان را بنوازد!
هنوز هم باغ‌هایی در این شهر وجود دارد که آرام آرام به بهانه نبود آب و خشکسالی، خشکانیده می‌شوند؛ باغی کنار شرکت برق منطقه‌ای فارس، یا آن‌سوتر انتهای خیابان خلیلی و کنارگذرهای خلوت شهر یا در دامنه کوه‌های شمالی، آنجا که تونل‌های دوقلو مانند نوزادانی، روند رشد را طی می‌کند تا به تونل تبدیل شوند.
هنوز هم چشم‌ها از دیدن بسیاری مناظر به اشک می‌نشیند و برای آینده شیراز نگرانی می‌کنند.
شهردار منطقه یک شیراز در این خصوص به خبرنگار ایسنای منطقه فارس، گفت: روند باغ‌سوزی یا خشکاندن باغ‌ها به خصوص در محدوده قصردشت را نمی‌توانیم انکار کنیم، اگرچه اثبات عمد یا غیرعمد بودن آن کاری کارشناسی است.
اشکان ضرغامی البته معتقد است این روند بسیار کند و بطئی انجام شده است.
وی گفت: یکی از بهترین راه‌های نگهداری بقایای باغ‌های قصردشت، تملک این باغ‌ها توسط شهرداری شیراز است.
ضرغامی با تاکید بر این‌که مسئولیت باغ‌های قصردشت برعهده ستاد ساماندهی باغ‌های شهرداری شیراز است، افزود: در میان باغ‌ها حتما با مواردی مواجه شده‌اید که شهرداری به‌واسطه تخلفات اقدام به اعمال قانون و تملک باغ براساس قوانین موضوعه کرده است اما باز هم تخلفاتی هست.
وی، ساخت و ساز پنهانی در باغ‌ها را هم قبول دارد و بر لزوم نظارت هم تاکید می‌کند؛ وی افزود: آنچه که در اراضی موسوم به «جبل دراک» اتفاق افتاد در راستای حفظ باغ‌های قصردشت بود!
او ادامه داد: حتما به خاطر دارید که در آن نقطه، باغ‌های انگور دیم وجود داشت؛ باغ‌هایی که نه می‌توان گفت در فضای سبز شهر تاثیری داشت، نه سرانه این فضا محسوب می‌شد و نه درآمدی کافی برای صاحبانش به‌دنبال داشت.
ضرغامی گفت: در قالب طرحی و برای رسیدن به این هدف که باغ‌های قصردشت به تملک شهرداری درآید و خریداری شود، اجازه تغییر کاربری املاک جبل دراک داده شد تا از محل عوارض آن منطقه، باغ‌ها خریداری شود.
وی البته در خصوص میزان درآمد کسب شده از آن محل و این‌که چه میزان باغ از محل این درآمدها خریداری شد، اطلاع دقیق ندارد و ما را به ستاد باغ‌ها و مسئول آن حواله می‌دهد.
عضو جدید شورای اسلامی شهر شیراز که در اولین نطق خود، به لزوم حفظ باغ‌ها، اشاره و از تبدیل باغ‌ها و اراضی جبل دراک به ساختمان‌های مرتفع ابراز گلایه‌مندی کرده بود، گفت: جبل دراک یکی از زیباترین چشم‌اندازهای شیراز بود که قربانی شد و در عمل، شاید این طرح تنها 35 درصد توفیق داشت.
محمد حق‌نگر با بیان این‌که باغ‌های قصردشت را هم به‌تدریج از دست می‌دهیم، افزود: روند تخریب باغ‌های قصردشت رو به افزایش است، در حالی‌که جایگزین‌های خوبی به‌جای باغ‌ها داریم اما متاسفانه فرهنگ تخریب این باغ‌ها به‌نوعی، عام و به عارضه‌ای تبدیل شده که دامن شهر را گرفته است.
وی اضافه کرد: تمام متمولین شیراز با هجوم به محور نیایش، کمر همت را بر تخریب باغ و احداث املاک گرانقیمت بسته‌اند، حال آنکه نقاط دیگری هم برای بنا کردن این خانه‌های گرانقیمت می‌توان در شهر پیدا کرد.
حق‌نگر، وارد کردن لطمه به باغ‌های قصردشت را لطمه به همه شهر و شهروندان و نوعی حق‌الناس دانست و افزود: قید مالکیت یک باغ، داشتن مجوزی برای دست‌اندازی و تخریب آن به مالک نمی‌دهد.
عضو شورای شهر شیراز معتقد است، باغ‌های قصردشت در شیراز و سایر باغ‌هایی که به‌صورت پراکنده در حریم سومین حرم اهل‌بیت(س) وجود دارد، سرمایه‌ای ملی هستند و حفظ و حراست از آن وظیفه همه مردم و به خصوص مالکان این املاک است.
وی خاطرنشان کرد: به‌نظر می‌رسد شورا و شهرداری باید به فکر یافتن جایگزین‌های مناسب یا کاربری‌های مناسب با هدف حفظ باغ‌ها باشند و زمان بیشتری را به این مهم اختصاص دهند.
به گزارش ایسنا، هر روز زخمی بر پیکر باغی، دل را ریش می‌کند و جیب‌هایی را پر پول! کاش به‌خودمان بیاییم، کاش تا همه باغ‌ها از دست نرفته، برای حفظ آنچه مانده‌است تلاش کنیم، کاش در میان صدها دستور کار شورا، بار دیگر شاهد یک دستور کار باغ‌های قصردشت باشیم، کاش ..
دود باقی مانده از سوختن درخت‌ها غلیظ‌تر از آنست که بتوانی مانع فرو چکیدن اشک‌هایت شوی اما کاش این اشک‌ها چشم‌ها را بشوید، برای بهتر دیدن، برای بهتر زوم کردن، برای بهتر کادر کردن و شاتر را بلاخره می‌چکانی....
گزارش از علی محمد پشوتن، خبرنگار ایسنای منطقه فارس