«پایگاه اطلاع‌رسانی برای نجات یادمان‌های باستانی (دشت پاسارگاد)» از سازمانهای «میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری» و «حفاظت از محیط‌زیست» و وزارت‌خانه‌های نیرو و جهاد سازندگی به دیوان عدالت اداری شکایت برده و خواهان ابطال مصوبه‌های خلاف قانون هیأت وزیران در مورد سد سیوند، و عدم آبگیری آن شد.
در متن اعتراض این سازمان مردم‌نهاد که روز چهارشنبه 23 آبان به دبیرخانه‌ی دیوان عدالت اداری ارایه شد، آمده است که آن پایگاه به نمایندگی از اعضا و شماری از دبیرانِ سازمانهای مردم‌نهاد دوستدار میراث فرهنگی به دلایلی مشخص از دو سازمان و دو وزارت‌خانه، شاکی و خواهان ابطال مصوبه‌های خلاف قانون هیأت وزیران در مورد سد سیوند و عدم آبگیری آن شده است.
در متن این نامه، دلایل شکایت از سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری چنین است: کوتاهی در جلوگیری از ادامه‌ی ساخت سد سیوند در سال‌های 83 و 84 ، چرا که بر پایه‌ی بخش‌نامه‌ی دولت که فعالیت‌های عمرانی را منوط به گرفتن مجوز از آن سازمان کرده بود می‌توانست مانع ادامه‌ی کار ساخت سد شود؛ بی‌توجهی به اهمیت تاریخی و عدم تکمیل کاوش‌های تنگ‌بلاغی و عدم حفاظت از یافته‌های غیرقابل‌انتقال؛ بی‌توجهی به تخریب سازه‌های باستانی دشت پاسارگاد، به‌ویژه اثر ممتاز و ثبت جهانی شده‌ی آرامگاه کورش بزرگ (ذوالقرنین) به خاطر بالا آمدن آب‌های زیرزمینی و افزایش رطوبت هوا؛ ایستادگی در برابر خواستی ملی؛ و عدم کاوش تپه‌های باستانی ارسنجان.
پایگاه اطلاع‌رسانی برای نجات یادمان‌های باستانی از سازمان حفاظت از محیط‌زیست به این دلایل شکایت کرده است: بی‌توجهی به نابودی گذرگاه تاریخی عشایر و مراتع آنها؛ عدم اعتراض به نابودی 8000 اصله درخت 500 ساله‌ی ایرانی – تورانی و منحصر به‌فرد بَنِه؛ بی‌توجهی به نابودی پارک ملی و تالاب حفاظت‌شده‌ی بختگان؛ مرگ نزدیک به 4000 قطعه فلامینگوی بومی و احتمال مرگ قریب‌الوقوع شمار بالایی پرنده‌ی مهاجر؛ بی‌توجهی به آسیب‌های زیست‌محیطی و عدم اعتراض به ساخت سدهای بزرگ مخزنی.
دلایل شکایت پایگاه اطلاع‌رسانی از وزارت نیرو به قرار زیر است: به‌خاطر عدم ارایه‌ی اطلاعات درباره‌ی سابقه‌ی ساخت سد سیوند و ابهامات ردیف بودجه‌ی آن؛ به‌خاطر اعلام‌های ناصحیح و مکرر زمان آبگیری و ساخته شدن سد سیوند؛ ادامه دادن به روند ساخت سدهای مخزنی بزرگ با وجود نقدهای مکرر کارشناسان بر آن؛ عدم نصب دستگاه‌های وعده داده‌شده‌ی رطوبت‌سنج؛ عدم اقدام برای ساخت موزه‌ی وعده داده‌شده؛ و ایستادگی در برابر خواستی ملی.
و سرانجام پایگاه اطلاع‌رسانی از وزارت جهاد سازندگی نیز به‌خاطر: بی‌توجهی به نابودی زمین‌های کشاورزی؛ عدم پی‌گیری طرح ملی آبخوان‌داری و بی‌توجهی به کاریزها در برطرف کردن نیاز آب برای کشاورزی؛ بی‌توجهی به آسیب‌‌زنی سدهای بزرگ مخزنی به کشاورزی و عدم اعتراض به ساخت آنها، به دیوان عدالت اداری شکایت برده است.
پایگاه اطلاع‌رسانی برای نجات یادمان‌های باستانی در شکایتش به سابقه‌ی اعتراض‌های خود چنین اشاره کرده است که آن پایگاه با نامه‌نویسی به سازمان میراث فرهنگی، رییس‌جمهور، کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی و کمیسیون ملی یونسکو پی‌گیر خواست خود بوده است که دو مرجع نخست به آنها پاسخی ندادند، کمیسیون اصل 90 اعتراض‌شان را به معاونت حقوقی و امور مجلس وزارت نیرو ارجاع داد که این یکی هنوز پاسخی به آنها نداده است و کمیسیون ملی یونسکو هم در نامه‌ای ابراز داشته که نگرانی آنها را به سازمان میراث فرهنگی منعکس خواهد کرد.
آنان در پایان شکایت خود اظهار امیدواری کرده‌اند تا با توجه دیوان عدالت اداری به این شکایت گام مؤثری در پاسداری از یادگارهای نیاکان برداشته شود، «که این امر در جلوگیری از انبوه برخوردهای نادرست با آن یادگارها تأثیری نیکو خواهد نهاد، و نمونه‌ای خواهد بود از عزم نظام در پی‌گیری اتحاد ملی، انسجام اسلامی».
گفتنی است به پیوست این شکایت، مجله‌ی دیده‌بان که در آن استنادهای شکایت در قالب مقاله‌هایی گرد آورده شده، تحویل دبیرخانه دیوان شد.