یکشنبه, 27ام مرداد

شما اینجا هستید: رویه نخست زبان و ادب فارسی زبان پژوهی

زبان پژوهی

تهاجم فرهنگی، با دست خودمان و پول خودمان 2

روزنامه دولتی ایران، دارای یک ویژه‌نامه‌ی هفتگی لوازم خانگی و مواد غذایی و نیز خودرو و آرایه و... است که متاسفانه باید گفت که یکی از مظاهر آن چیزی است که بدان «تهاجم فرهنگی» گفته می‌شود.

«آیندهٔ زبان انگلیسی»

شاید روزهای زبان انگلیسی، چونان (به عنوان) زبان دویم مردم جهان، آرام آرام به پایان می‌رسد. زبان انگلیسی کام‌رواترین زبان در تاریخ جهان است. در همه‌ی قاره‌ها به انگلیسی سخن گفته می‌شود؛ چونان زبان دویم، دانش‌آموزان مدرسه‌ای آن را می‌آموزند؛ و نیز، ابزاری برای گسترش دانش و پیشه‌های جهانی و فرهنگ مردمی است. بسیاری می‌پندارند گسترش زبان انگلیسی بی‌پایان خواهد بود؛ اما، نیکلاس اوستلر، یک زبان‌شناس دانشمند در زمینه‌ی فراز و فرود زبان‌ها، در واپسین کتابش، پیش‌گویی شگفت‌انگیزی می‌کند: شاید آفتاب زبان انگلیسی، چونان زبان جهانی، بر لب بام رسیده است.

چکیده‌ای درباره بخش‌های گوناگون اوستا؛ خط و زبان

«ایران فرهنگی» شامل تمام سرزمینهایی است که میراث دارِ تاریخ، فرهنگ، هنر و ادبیاتی  مشترک  هستند، در واقع «ایران فرهنگی» یک حوزه تمدنیِ یگانه (فلات ایران) است که امروزه شامل کشورهای گوناگونی  با مرزهای سیاسی مشخص می‌باشد.

زبان پارسی در هیولاشهر تهران!

شهر براز
به نظر می‌رسد در دوران ما نیز بلای مشابهی بر سر زبان پارسی می‌آید اما این بار به دست مشتی منشی یا نویسنده‌ی بی‌سواد و غرب‌زده که به خیالشان کاربرد انگلیسی نشانه‌ی فضل و سواد و پیشرفتگی و ارتباط با جهان امروز است و به دنبال این نویسندگان بی‌مایه، مردم هم به پیروی از الگوهای غلط رفتاری و خودباختگی، به جان زبان پارسی افتاده‌اند و در این میانه رقابت و چشم هم چشمی‌ای است که بیا و بین! به ویژه در «هیولاشهر» تهران منظره‌های زشت و چندش‌آوری به چشم می‌خورد که دل را می‌آزارد.

نسخ فارسی زبان هند در آستانه نابودی

پروفسور آذرمیدخت صفوی گفت : زبان فارسی نه تنها زبان علمی و ادبی بوده، بلکه به عنوان زبان رسمی و ارتباطی مردم هندوستان شناخته شده است و سابقه زبان فارسی در هندوستان به 800 ،900 سال پیش باز می گردد.

نقش زبان‎های ایرانی در انتشار چندین دین در آسیای مرکزی و چین

کوتاه سخن این که، باید گفت که اهمیت زبان فارسی در انتشار دین اسلام در چین بسیار زیاد بوده است و ایرانیان در دوران پیش از اسلام نیز به زبان خود، آیین‎های بودایی و نسطوری و زرتشتی و مانوی را در چین رواج دادند.

در همین زمینه