گردشگری
-
گردشگری
-
نمایش از دوشنبه, 19 تیر 1391 04:29
-
بازدید: 5353
اصفهان، نصف جهان، برای مردم نامی آشناست. اما با ثبت مسجد جامع اصفهان در فهرست میراث جهانی که به تازگی روی داد، لازم است سفری متفاوت به این شهر داشته باشیم که با وجود مجموعه میدان امام و باغ چهلستون 3 اثر میراث جهانی را در خود جای داده است.
nike foamposite 2000 black women shoes heels - Blanco - 991 - DJ3180 - Nike Air Max 97 By You Zapatillas personalizables | womens air max 90 iron - 134 Air Jordan 1 High OG "University Blue" 2021 For Sale - 555088
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ شهر اصفهان به واسطه تاریخ کهن و آثار باستانی بیشمار، از شهرهای معروف جهان است و به گفته آندره مالرو فقط با دو شهر پکن و فلورانس قابل مقایسه است. بهترین نمونههای بجا مانده از سبکهای گوناگون معماری را میتوان در اصفهان دید. همچنین در آثار تاریخی این شهر میتوان انواع گنبدسازی، کاشیکاری، گچبری، مقرنسکاری، منبتکاری و خوشنویسی را در بهترین شکل آن مشاهد کرد.
قسمت اعظم آثار این شهر به زمان پس از اسلام بهویژه دو دوره سلجوقی و صفوی تعلق دارد که آثاری نفیس در میان مساجد، کاروانسراها، میادین و پلها و خیابانها از آن دورهها به جای مانده است.
در رابطه با نام این شهر، اکثر پژوهشگران بر این باورند که چون این ناحیه در پیش از اسلام، بهویژه دوران ساسانیان، مرکز گرد آمدن سپاه بوده، آنجا را «اسپهبان» میگفتند که بعدها به شکل عربی اصفهان درآمده است.
اصفهان با 10 شهر فرایبورگ در آلمان، کوآلالامپور در مالزی، ایروان در ارمنستان، فلورانس در ایتالیا، شیان در چین، سنت پترزبورگ در روسیه، هاوانا در کوبا، یاش در رومانی، شهر کویت و بارسلون در اسپانیا خواهرخوانده است.
از دورههای تاریخی مختلف که بگذریم، طغرلبیک، بانی سلسله سلجوقی، علیرغم نفرت مردم از خود علاقه خاصی به اصفهان داشت و آن را پایتخت خود قرار داد. توسعه و نوسازیهای وی در زمان آلبارسلان و با هدایتهای خواجه نظامالملک نیز ادامه یافت. در زمان ملکشاه بود که فضای سبزی به نام باغ نقش جهان در مرکز اصفهان احداث شد.
با پایان حکومت سلجوقی، اصفهان وارد دوره رکود در دوره خوارزمشاهی و مغول شد. این دوره تدام یافت تا آن که سلسله صفوی آغاز شد اما حدود صد سال پس از آن، با انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان، دوره طلایی آغاز شد. در این زمان، شیفتگی شاه عباس به سرزمینهای آن سوی آب زمینهی رفت و آمد جهانگردان اروپایی به اصفهان را نیز مهیا کرد.
شاه عباس که قصد داشت پایتختی باشکوه و قابل مقایسه با شهرهای افسانهای بسازد، با کمک مشاور اعظم خود، شیخ بهایی به این کار پرداخت. اصفهان به برکت اقدامات عمرانی و فرهنگی، خیلی سریع از وضعیت یک ولایتنشین به پایتخت امپراتوری شیعه تبدیل شده و مهاجرت از اطراف و اکناف، رشد جمعیت این شهر را به دنبال داشت. از جمله کسانی که به اصفهان مهاجرت کرده و یا مجبور به این کار شدند، میتوان به هنرمندان و صنعتکاران چیرهدست اشاره کرد.
اواخر دوره صفوی، دوره ناخوشایندی برای اصفهان بود که با حمله محمود افغان به نهایت رسید. پس از رفع این فتنه، تا حدی آرامش در کشور برقرار شد و چندی بعد نادرشاه رسماً دولت افشار را بنیان نهاد و مشهد را پایتخت قرار داد. در دوره زند نیز پایتخت به شیراز منتقل شد و پس از آن تهران پایتخت انتخابی پادشاهان واقع شد و به این ترتیب دیگر اصفهان از جایگاه ویژهای برخوردار نبود. اوج این شرایط را میتوان در دوره ظلالسلطان، دردانه ناصرالدین شاه در اصفهان دید.
در عصر پهلوی اول اقداماتی برای تعمیر و محافظت از آثار تاریخی اصفهان صورت گرفت و در دوره پهلوی دوم، این شهر به مقصدی توریستی و همچنین مرکزی صنعتی-اقتصادی تبدیل شد. پالایشگاه اصفهان از آن جمله بود که سال 58 نخستین واحد تقطیر آن فعالیت خود را آغاز کرد و توانست در طول 8 سال دفاع مقدس، نقشی حیاتی در تأمین نفت کشور بازی کند.
نقاط دیدنی
میدان نقش جهان
نخسیتن جایی که یک گردشگر را به سوی خود میکشاند، میدان نقش جهان است. این میدان چه از نظر ابعاد و چه از نظر بناهای اطراف اهمیت زیادی دارد. چهار ساختار اساسی شامل کاخ عالیقاپو یا جایگاه حکمرانی، بازار قیصریه، جایگاه اقتصادی، مسجد شیخ لطفالله، جایگاه مذهبی و مسجد جامع عباسی به عنوان جایگاه قدرت اجتماعی مردم در چهار سوی میدان گرد هم آمدهاند.
براساس منابع تاریخی، میدان نقش جهان روزانه شاهد برپایی مراسم و آیینهایی مانند رژههای نظامی، چوگان بازی، قپقاندازی، شاطردوانی و جشنها و اعیاد ملی و مذهبی و گاه تعزیر محکومان حکومتی بوده است.
برای این میدان که تا کنون عنوانهای بیشماری داشته است همین بس که در کنار چغازنبیل در شوش و تخت جمشید در فارس، یکی از سه اثری است که در بدو امر به ثبت میراث جهانی درآمد. و براساس این سند، میدان نقش جهان نمایانگر دستاوردی بینظیر از نبوغ هنری بشر است که به خوبی معرف فرهنگ آن زمان بوده، ارتباط مستقیم با رویدادها و آداب و سنن دارد.
کاخ چهلستون
باغ چهلستون از طرحهای عمرانی شاه عباس صفوی بوده که بر اساس نقشه شیخ بهائی بنا شده است. کاخی که در میان باغ قرار دارد، محلی برای پذیرایی و تشریفات بوده است و در مقابل آن استخری وسیع دیده میشود. بنای کاخ و تزیینات آن در زمان شاهان صفوی تکمیل و دستخوش تغییرات شده است.
این مجموعه با توجه به آن که مشخصات باغ ایرانی را داراست، سال 1390، یکی از 9 باغی بود که در مجموعه باغهای ایران جزو فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
مسجد جامع
بدون تردید یکی از جالبترین مسایل در تاریخ معماری ایران، بنای مساجد اسلامی به سبک معماری ایرانی است و مسجد جامع اصفهان یکی از آنهاست. این مسجد موزهای است از تحول و تکامل معماری در طول چهارده قرن تاریخ ایران پس از اسلام.
ویژگیهای این مسجد سبب شد تا پس از مرمتهای لازم و تکمیل پرونده، تیرماه سال جاری به عنوان 15امین اثر ایران در فهرست میراث جهانی ثبت شود.
کاخ هشتبهشت
کاخ هشتبهشت در زمان شاه سلیمان صفوی، در میان باغی به نام باغ بلبل ایجاد شده و یکی از بناهای زیبای این دوره است. ازارههای مرمری، طاق مقرنس مذهّب در سرسرا و نقاشیهای روی دیوارها جلوهی خاصی به این کاخ بخشیدهاند.
کاخ هشتبهشت یکی از بناهای فاخر در زمان خود بوده که مورد ستایش جهانگردان اروپایی قرار میگرفته است.
مساجد
شهر اصفهان که عنوان نصف جهان را به دنبال دارد، آثار بسیاری را در دل خود جای داده و با اطمینان میتوان گفت که با یک بار سفر نمیتوان آن را درک کرد. از آن جمله میتوان به مساجد متعددی اشاره کرد که در نقاط مختلف شهر وجود دارند.
مسجد مقصودبیک در نزدیکی ضلع شمال شرقی میدان نقش جهان یکی از این مساجد است. مسجد علی به واسطه منارهاش به آسانی نمایان میشود. مسجد آقانور یکی از مساجد دوره صفوی است که شبستان آن در ردیف زیباترین شبستانهای مساجد اصفهان است. مسجد ساروتقی یکی دیگر از مساجدی است که به واسطه گنبد منحصربهفرد خود متمایز میشود.
مساجد ایلچی، سید و رکنالملک دیگر مساجدی هستند که ویژگیهای خاص خود را دارند اما در کنار آنها نمیتوان از مدارس طلاب علوم دینی چشمپوشی کرد. مدرسه چهارباغ یکی از این مدارس است که نقطه پایانی معماری دوره صفوی نیز بهشمار میآید. نکته جالب آن که بازار هنر و کاروانسرای عباسی که اینک تبدیل به هتل عباسی شده در زمان صفوی برای تأمین هزینههای مدرسه بنا شده بودند.
پلها
زایندهرود هر چند مانند گذشته آب ندارد و گاه نیز خشک است، اما محوری است در نصف جهان که آثار بسیاری را در امتداد خود جای داده است. پلهای تاریخی که هر یک نمادی برای شهر اصفهان هستند، از آن جملهاند که سیوسهپل، پل خواجو و پلهای چوبی، شهرستان و مارنان.
آرامگاه آرتور پوپ، شرقشناس مشهور را در کنار سیوسهپل نباید از خاطر برد.
کلیسای وانک
کلیسای وانک مهمترین کلیسا در منطقه ارمنینشین جلفا در شهر اصفهان است که از نظر معماری و تزیینات و نقاشیهای دیواری دارای شهرت است. در کتیبه تاریخی سردر کلیسا، نام شاه عباس دوم صفوی و خلیفه ارامنه و سال اتمام آن، 1664 میلادی درج شده است. علاوه بر این، کلیساهای مریم مقدس، بیتاللحم و گئورگ مقدس را نیز میتوان مد نظر قرار داد.
آثار دیگر
امامزادههای شهشهان، هارون ولایت، درب امام و شاه زید برخی از بقاع متبرکه در شهر اصفهان هستند که جا دارد در سفر گنجانده شوند.
در شهر اصفهان، جدای از قبرستان تخت فولاد که مشاهیر بسیاری را در خود جای داده، آرامگاههای دیگری نیز وجود دارد که از آن میان میتوان به آرامگاه صائب، شاعر معروف و آرامگاه نظامالمک، وزیر معروف دوره سلجوقی اشاره کرد.
از دیگر دیدنیهای شهر اصفهان که مسافر را با ویژگی معماری ایرانی آشنا میکند و جایگاه خاصی در شناخت فرهنگ مردم دارد، حمام است که حمام علیقلی آقا از آن جمله است.
در پایان نیز لازم است از کوه صُفه، باغ گلها و باغ پرندگان نام برد که به طور قطع برای مسافران شهر اصفهان جذاب خواهند بود.
نوشتن دیدگاه