پنج شنبه, 09ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست نام‌آوران ایرانی بزرگان آریوبرزن نماد شهادت برای خاک وطن است

نام‌آوران ایرانی

آریوبرزن نماد شهادت برای خاک وطن است

برگرفته از ایسنا

یک ایران‌شناس گفت:‌ «آریوبرزن» سردار شجاع ایرانی در دوره‌ی هخامنشیان برای دفاع از خاک و کشورش، مقابل اسکندر مقدونی جنگید و کشته شد.


زاگرس زند در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ایران‌شناسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به زندگی‌نامه‌ی این سردار ایرانی، اظهار کرد: «آریوبرزن» نوه‌ی «اپمه» ـ دختر اردشیر دوم ـ بود که به‌دلیل اختلاف‌هایی که پدرش ـ ارت بازوس ـ با شاه و دربار پیدا کرد، به دربار مقدونی رفت و «آریوبرزن» با فرهنگی جهانی، دانش، آگاهی، دیدی وسیع و شخصیتی بزرگ رشد کرد تا این‌که در زمان «فیلیپ» ـ پدر اسکندر ـ نقشه‌ی حمله به ایران کشیده شد. به همین دلیل «ارت بازوس» به ایران برگشت و با دربار، رفع کدورت کرد و به ادامه‌ی زندگی در کشور پرداخت. «آریوبرزن» نیز شهربان بخشی از ایالت پارس شد که یکی از مهم‌ترین ایالت‌های دوره‌ی هخامنشی بود.


وی ادامه داد: زمانی که «اسکندر گجستک مقدونی» حمله به ایران را آغاز کرد، در دربار ایران اختلاف نظر‌هایی بود، گروهی موافق دفاع از کشور و گروهی مخالف آن و موافق عقب‌نشینی یا سازش بودند. به همین دلیل، ایرانیان در آن زمان نتواسنتند جلوی حمله‌ی اسکندر مقدونی را بگیرند. شاید اگر این کار انجام شده بود، اسکندر هیچ‌گاه به جنگ با ایران وارد نمی‌شد.


او بیان کرد: «آریوبرزن» یکی از سردانی بود که شجاعانه اعلام کرد، قصد جنگیدن با اسکندر مقدونی را دارد و در واقع، خواست از ایران و کیان ایرانی دفاع کند، اما لشکر پرمایه و استواری نداشت. با این وجود، راه حلی که برای جنگیدن با اسکندر پیدا کرد، قرار گرفتن بر سر راه یکی از تنگه‌های اصلی بود که لشکر اصلی اسکندر از آن نقطه به ایران حمله می‌کرد.


زند با اشاره به دو نظریه‌ای که درباره‌ی مکان قرارگیری لشکر «آریوبرزن» مقابل لشکر اسکندر وجود دارد، توضیح داد: به اعتقاد برخی افراد، این جنگ در منطقه‌ی «بند پارس» اتفاق افتاده و به نظر برخی دیگر، نام آن منطقه «گوگمل» در منطقه‌ی کردنشین خاک عراق میان دجله و فرات کنونی بوده است. در این جنگ، «آریوبرزن» با لشکر حدود 25هزار نفری خود به جنگ لشکر اسکندر رفت.


وی ادامه داد: در آن گذرگاه، «آریوبرزن» تقریبا پیروز شد و مقاومت سرسختانه‌ای به خرج داد؛ اما براساس روایات، با خیانت یک چوپان نادان یا راه‌بلد، راه‌های دیگری به اسکندر نشان داده شد تا لشکر اسکندر، لشکر کوچک «آریوبرزن» را دور بزند. در واقع، لشکر «آریوبرزن» در حلقه‌ی محاصره‌ی لشکر اسکندر افتاد و کشتار زیادی از هر دو لشکر پیش آمد. با این وجود، «آریوبرزن» شجاعانه از حلقه‌ی نیرومند اسکندر فرار کرد و براساس روایات، چندبار در هنگام فرار به جنگ با لشکریان اسکندر که در حال نزدیک شدن به تخت جمشید ـ پایتخت ایران ـ بودند، پرداخت تا این‌که در یکی از این حمله‌ها، در میان راه کشته شد و در واقع، برای دفاع از وطن و خاکش به شهادت رسید.


این ایران‌شناس با تأکید بر این‌که «آریوبرزن» یک نماد بزرگ از شهادت برای خاک وطن است، گفت: ما از شهید چه معنایی برداشت می‌کنیم، هر کسی که صادقانه برای وطن و هم‌وطنانش بجنگد و جان خود را در کف دست بگذارد تا شاید از تجاوز و یورش به کشورش جلوگیری کند، شهید است.


زند ادامه داد: اگر «آریوبرزن» بعد از اسلام به دنیا آمده بود، به‌طور قطع، جان‌فشانی‌های خود را مانند بسیاری از سرداران اسلام برای کشورش انجام می‌داد. همه‌ی این افراد بزرگ هستند.


او تأکید کرد: فکر می‌کنم اشتباه ما این است که می‌خواهیم برخی را جایگزین برخی افراد دیگر کنیم. وجود مجسمه‌ی «آریوبرزن» در یکی از میادین شهر یاسوج، هیچ جایی را تنگ نمی‌کند، ما ده‌ها مجسمه از سرداران بزرگ جنگ ایران و عراق در میادین و خیابان‌های اصلی شهرهای کشور داریم و به آن‌ها افتخار می‌کنیم.


وی همچنین با اشاره به فیلم «300» و شخصیت‌هایی که در این فیلم برای دفاع از کشورشان می‌جنگند، گفت: «لئونیداس» در این فیلم به‌عنوان یک سردار وطن‌پرست یونانی همراه 300 نفر از سربازانش در تنگه‌ی «ترموپیل» جلوی لشکر خشایارشاه می‌ایستد. هرچند همه‌ی این سرداران کشته می‌شوند، اما اکنون «لئونیداس» در تاریخ یونان، غرب و کل اروپا سبب افتخار است. مجسمه‌ی این سردار در میدانی در یونان گذاشته شده است و در کنار تنگه‌ی «ترموپیل» دو نقطه از جاذبه‌های گردشگری یونان محسوب می‌شوند و همه‌ی یونانی‌ها با افتخار از این دو مکان یاد می‌کنند.


این ایران‌شناس ادامه داد: اگر سرداران بزرگ ما از دوران هخامنشی‌، ساسانی یا حتا آشوری و ماد از ایران دفاع نمی‌کردند، اکنون ما چیزی نبودیم که بخواهیم به معرفی یک شخصیت یا مجسمه‌ی آن بپردازیم. پس چرا نباید سرداران ایرانی گمنام را معرفی کنیم؟!


او با اشاره به نبود هیچ آرامگاه یا یادمانی از سردار ایرانی ـ آریوبرزن ـ در ایران، اظهار کرد:‌ این امر می‌تواند نشانه‌ای از بی‌وفایی ایرانی‌ها باشد که چنین شخصیت بزرگی را فراموش کرده‌اند.


وی درباره‌ی شخصیت «آریوبرزن» سردار ایرانی، گفت:‌ در تاریخ ایران باستان، چند «آریوبرزن» داریم، ولی نامدارترین آن‌ها آریوبرزنی است که آن را به نام سردار ایرانی و پسر «ارت بازوس» می‌شناسند. او در مقابل حمله‌ی اسکندر مقدونی به کشور شجاعانه جنگید و کشته شد.


زند درباره‌ی نام «آریوبرزن» نیز توضیح داد: «آریو» به معنای ایرانی و «برزن» برگرفته از ریشه‌ی «برز» به معنی بلند و تعالی‌بخش است. در واقع، «آریوبرزن» به معنی کسی که بلندکننده‌ی ایرانیان و آریایی‌هاست، معنا می‌شود.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید