جمعه, 10ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست نام‌آوران ایرانی بزرگان محمد رضا لطفی؛ برومندی دیگر

نام‌آوران ایرانی

محمد رضا لطفی؛ برومندی دیگر

تهران- استاد محمد رضا لطفی به مدت سه شب در تاریخ های 30، 31 اردیبهشت و 1 خرداد ماه به همراه گروه های سه گانه شیدا در سالن میلاد روی صحنه می‌رود.   

به گزارش خبرنگار موسیقی ایرنا، اجراهای استاد محمد رضا لطفی بهانه خوبی برای بازشناسی هنر این استاد موسیقی اصیل کشورمان به علاقه مندان هنر و فرهنگ سرزمین مان ارئه است. زیرا لطفی، برای موسیقی و هنر این مرز و بوم برومندی دیگر است.

** چکیده ای از زندگی استاد
محمدرضا لطفی در سال 1325 در شهر گرگان به دنیا آمد. در هنرستان موسیقی به مدت پنج سال به آموختن پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی، حبیب الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته هایش پرداخت. در این زمان از دیگر استادان نیز بهره جست که می توان به این نام ها اشاره کرد: نور علی برومند، عبد اله دوامی، سعید هرمزی و سایر استادان دانشکده موسیقی. در جشنواره موسیقی جشن هنر 1354در شیراز به همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ فر به اجرای راست پنجگاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد. در سال 1354 گروه شیدا را راه اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت.
کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی چون، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، علی اکبر شکارچی و ... راه اندازی کرد و در طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می روند.
محمد رضا لطفی در سال 1343 جایزه نخست موسیقی دانان جوان را نیز کسب کرد. پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد، در سال 1365 به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرتهای متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تاسیس کرده است. وی چهار سال پیش، از سالها دوری از وطن به ایران بازگشته است و در مکتب خانه میرزا عبدالله به تدریس علاقه مندان موسیقی مشغول است.

** آثار موسیقایی :
محمد رضا لطفی آثار بیشماری را به علاقه مندان و مخاطبین عرضه کرده است. برخی از آثار وی شامل:
چاووش 1-10 ، راست پنجگاه ، به یاد عارف (بیات ترک) ، چهره به چهره (نوا) ، سپیده (ماهور)،چشمه نوش (راست پنجگاه) ، جان جان (سه‌گاه) ، معمای هستی(شور) ، عشق داند (ابوعطا) ،رمز عشق (ماهور) ، گریه بید (سه‌گاه-اصفهان) ، قافله سالار (نوا-راست پنجگاه)
پرواز عشق (سه‌گاه-اصفهان) ، خموشانه (ابوعطا-بیات ترک-این قسمت با کمانچه اجرا شده‌است) ،چهارگاه ، به یاد درویش خان (تکنوازی سه‌تار، تنبک از ناصر فرهنگ‌فر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصح‌پور) ، یادواره استاد نورعلی برومند (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
همیشه در میان (بداهه نوازی تار و سه‌تار در شور و دشتی) ، بال در بال (شعر و موسیقی با ه.ا.سایه) ، تنها یک خاطره (بداهه نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور) ، وطنم ایران (اجرای گروه همنوازان شیدا، 1387) ، ای عاشقان (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان, 1388) و...هستند.
اینها نام برخی از آثار این هنرمند گرانقدر موسیقی و فرهنگ اصیل این سرزمین است، علاقه مندان و خصوصا نوازندگان سازهای ایرانی می‌دانند که استاد لطفی بیشمار اثر دیگر دارد که یا به صورت خصوصی و در محافل هنری ضبط شده و یا در کنسرت های خارج از کشور نواخته شده و هنوز در ایران به طور رسمی منتشر نشده اند.

**مردی در مسیر بازجست:
استاد محمد رضا لطفی مردی است که خود را با موسیقی و هنر این سرزمین آمیخته است. با موسیقی ایرانی زیست کرده و با بزرگان بسیاری از اهل این هنر زندگی و نشست و برخاست و شاگردی کرده است.
استاد نورعلی برومند، استاد علی اکبر شهنازی، استاد عبدالله دوامی و... بسیاری دیگر از بزرگان موسیقی اساتید مستقیم و غیرمستقیم او در موسیقی بودند.
شاگردی حاج نور علی برومند خود اعتبار بزرگی برای موسیقی دان ایرانی است.
نورعلی برومند احیاکننده موسیقی ایرانی در 50 سال گذشته بود که از نظر سواد ردیفی و توانایی در تدریس و نواختن سازهای مختلف نابغه روزگار خود بود.
او دوباره سازهای ایرانی را جانی بخشید و هنر اصیل و سنتی را در موسیقی ایرانی یافت و طریق درست را نشان داد. مسیری که در مدت 50 سال تسلط موسیقی گلها، سبک و سیاق وزیری ، خالقی و صبا غبار آلود شده بود.
او دوباره جملات موسیقی را به اصل خودشان نزدیک تر کرد و فواصل صحیح را باز شناساند و جایگاه و اهمیت ردیف را در موسیقی ایرانی دوباره گوشزد کرد.
گروه هایی را تشکیل داد تا موسیقی اصیل ایرانی را اجرا کنند به خوانندگان و نوازندگان سازهای مختلف آموزش داد و ردیف را برای اهل موسیقی تجزیه و تحلیل کرد.
او جوانان بسیاری را به موسیقی ایرانی علاقه مند و آشنا کرد و ...
موارد فعالیت ها و خدمات بزرگ و شایان توجه استاد نور علی برومند بسیارند بخشی از آنها را ذکر کردم برای یک مقایسه ساده...
خوانندگان را به مکتب خانه میرزا عبدالله و موسسه آوای شیدا و فعالیت های این استاد محمد رضا لطفی ارجاع می دهم. ببینند و مقایسه کنند، آیا او برومندی دیگر نیست؟
گزارش: علی بهرامی

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه