پنج شنبه, 09ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست تازه‌ها گزارش تیر آرش بر ارتفاعات هیمالیا

گزارش

تیر آرش بر ارتفاعات هیمالیا

برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 77، شهریور و مهر 1392، صفحه 40


فاطمه واقف


داستان آرش را اسطوره‌ای  می‌خواندند که ایرانیان برای کودکان خود داستان شبانه می‌سرایند.

چه آشناست؛  داستان جوانان برومند ایران زمین که برای گشایش مسیری نو بر قله برودپیک 1 به نام ایران، آرش وار پس از گشودن این راه جان خود به نام ایران بر بلندای کوهستان می‌سپارند و راه جویانی که دیگر روز به جستجوی پیکر آنان  به سوی قله رفتند، بی‌نشان از پیکرهایشان پرچم زیبای ایران را بر فراز قله یافتند.

آیدین، پویا و مجتبی یادمان آوردند که اسطوره آرش، داستان قهرمانی مردان و زنانی است که هنوز هم زمانی که خیمه گاه دشمنان را پرجوش و باغ های آرزو را بی‌برگ می‌یابند. آرش وار جان خود را در راه اعتلای نام ایران می بازند تا هماره نام ایران جاودان بماند. درود بر پیکر پاکشان که در ارتفاع 7800 در حریر برف پیچیده و جاودانه میماند تا در  فرازو نشیب زمان راه را برای نسلهای آینده ، نمایان سازند و امید را همچنان در دلها زنده نگاه دارند.

آیدین بزرگی، مجتبی جراحی و پویا کیوان به همراه رامین شجاعی و افشین سعدی راهی "برودپیک"  دوازدهمین قلهٔ مرتفع دنیا در رشته کوه‌های هیمالیا شدند تا مسیر جدیدی را به چکاد 8051 متری باز کنند. بزرگی، جراحی و کیوان سه نفری بودند که برای صعود نهایی به قله حمله میکنند. "پسران کوهستان" مسیر جدیدی به قله با نام " مسیر ایران" باز می‌کنند و پرچم ایران را بر فراز "برودپیک" برافراشته می‌کنند.

تلاش گروه آرش در سال 1388 در ارتفاع 6800 متری یعنی در محدودهٔ اردوگاه 3 مسیر معمولی به دلیل شرایط جسمی کوهنوردان متوقف شد . در سال 1390 نیز این گروه در ادامه تلاش قبلی خود کارهایی انجام داد اما موفق به صعود قله نشد و در ادامه این تلاش گروه پنج نفره آرش هفته آخر تیر ماه به منظور اتمام این تلاش بر روی برودپیک حمله نهایی را صورت می دهند . در نهایت 25 تیرماه سه تن از کوهنوردان آیدین ،پویا و مجتبی پس از سه شب بیواک ( شبمانی در ارتفاع بدون تجهیزات یا با حداقل تجهیزات ) در ارتفاع بالای هشت هزار متری پرچم ایران را بر قله به اهتزاز در می آورند . متاسفانه در مسیر برگشت به دلیـل خستـگی مفـرط از مسیر  نرمال خارج شده و تقریبا در ارتفاع 7800 ( که براساس مکان یابی تلفن ماهوارهای آخرین نقطه ای که این کوهنوردان تماس گرفته‌اند ) برای همیشه آرام میگیرند. تلاش گروههای جستجو برای یافتنشان به دلیل خطرناک بودن مسیر و شرایط جوی نامساعد ناکام میماند و شرپای2 در ادامه جستجوبرای یافتن این کوهنوردان جسور ؛  تنها  پرچم ایران را بر فراز قله می یابد.

خانواده این سه فرزند برومند ایران هرگز رخت سیاه برتن نکرده و برای آنان سوگواری نکردند.

اما آیدین بزرگی قبل از سفر درد دل نامه‌ای می‌نویسد و از رفیقش میخواهد پس از اعزام آن را منتشر کند. آیدین مینویسد: " این ماییم، دوباره اینجاییم. با هم هستیم ولی تنهاییم. اینجاییم نه از برای خودخواهی، نه از برای خودنمایی، اینجاییم از سر عشق، اینجاییم از سر شور، از سر غرور. اینجاییم از برای رشد، از برای اوج، از سر جنون، اینجاییم برای پایان، پایان یک آغاز، پایانی که آغازی بلند پروازانه تر را نوید دهد."


پی‌نوشت‌ها:

1 - برودپیک یا k3 در رشته کوه‌های قراقروم پاکستان واقع است و دوازدهمین نقطه مرتفع زمین به حساب می‌آید و با ارتفاع 8051 متر در شمال شرقی پاکستان و در مرز با چین قرار دارد. برودپیک بخشی از رشته کوههای عظیم هیمالیا است که سه قله‌ی مجزا به ارتفاع‌های 8051 متر (قله اصلی)  8016 متر (قله مرکزی) و 7550 متر (قله شمالی) دارد و فتح آن ممکن است تا 6 هفته طول بکشد.

2 - شرپا ، در اصطلاح کوهنوردی به افرادی محلی اکثرا از کشور نپال؛ گفته میشود که در برابر دریافت مزد در حمل بار کوهنوردان مشارکت میکنند. بعضی شرپاها به دلیل تجربیات فراوانی که در صعود به قلل بلند منطقه داشته اند، مشاوران خوبی برای کوهنوردان حرفهای بوده و هستند.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید