یکشنبه, 22ام مهر

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی یادمان بازوهای اختاپوسی روی شهر باستانی ایوان کرخه

یادمان

بازوهای اختاپوسی روی شهر باستانی ایوان کرخه

ساخت سیلوهای بتنی در حریم درجه یک محوطه ایوان کرخه مثل اختاپوس روی این محوطه باستانی افتاده و تخریبی جبران ناپذیر را به وجود آورده‌است. مجوزاین سیلوها در سال 86 صادر شد. هم‌اکنون حتی با فاصله چند کیلومتری از ایوان کرخه هم می‌توان سایه سنگین 4 سیلوی عظیم‌الجثه را بر این محوطه باستانی مشاهده کرد.

adidas born original women costume for sale - تسوق تشكيلة اديداس اوريجينالز للرجال مع تخفيضات 25 , نمشي - 75% أونلاين في السعودية | Air Jordan Release Dates 2021 + 2022 Updated , IetpShops , nike new arrival for men japan today live full

خبرگزاری میراث‌فرهنگی‌ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ محوطه ایوان کرخه نه از دور پیداست نه اهمیت آن برای مسئولان آشکار. اما اگر از محوطه کیلومترها فاصله داشته باشید قطعا 4سیلو با ارتفاع 17 متر را می‌بینید که در همسایگی  و حریم درجه یک محوطه‌ ساسانی ایوان کرخه ساخته شده‌اند. این اتفاق درحالی روی داده که کارشناسان سازمان میراث‌فرهنگی حتی در زمان ساخت و پی‌ریزی سیلوها به‌عنوان ناظر نه‌تنها اقدامی جهت توقف ساخت و سازها انجام ندادند بلکه هیچ‌گونه گزارشی هم مبنی بر وجود شواهد باستانی ارائه نکردند.
 
به‌گزارش CHN، خوزستان را بهشت باستان‌شناسی می‌خوانند. این شهر علاوه بر آثار دوره ساسانی، محوطه‌ای شاخص دارد با نام ایوان کرخه دارد. شهری محصور با 4*1 کیلومتر ابعاد در قسمت غربی رود کرخه و در فاصله 30 کیلومتری شوش واقع شده‌است. محوطه ایوان کرخه را اولین بار گیرشمن در سال 1950 حفاری کرده که بقایای یک کاخ و چند قطعه نقاشی دیواری ماحصل این کاوش بوده‌است.
 
اما بررسی‌ و کاوش‌ها از سال 1950 به بعد عقیم ماند به‌گونه‌ای که بعد از آن سال نه‌تنها هیچ‌گونه فعالیت علمی در این محوطه صورت نگرفت بلکه گفته می‌شود مدیر پایگاه شوش در سال 86 مجوز ساخت چند سیلوی عظیم را در حریم درجه یک محوطه ایوان کرخه و در فاصله‌ای نزدیک به 100 متری دیوار شمالی شهر باستانی صادر کرد.
 
تابلو به جای معرفی محوطه تاریخی ایوان کرخه به معرفی سیلوی 50000 تنی پرداخته است
«مجتبی‌گهستونی» فعال میراث‌فرهنگی خوزستان و سخنگوی انجمن تاریانا، نتایج سوء مدیریت و بی‌تفاوتی باستان‌شناسان در تعرض به محوطه ایوان کرخه را عامل اصلی این اتفاق عنوان می‌کند.
 
به‌گفته‌وی، درحالی طرح تعیین حریم محوطه ایوان کرخه در سال 85 تصویب شد که این تعیین حریم هیچگاه ابلاغ نشد. هم‌اکنون بخش عمده مشکلات موجود در این محوطه به نداشتن تعیین حریم برمی‌گردد چنانچه یک سال بعد مجوز ساخت چند سیلوی عظیم در حریم درجه یک محوطه صادر شد.
 
گهستونی می‌گوید: «هم‌اکنون محوطه‌های تاریخی شوش حتی در شرایط عادی هم قرار ندارد. این‌درحالی است که ادعای تهیه پرونده ثبت جهانی شوش با وجود نداشتن توجه به تکالیف صریح قانونی شوخی خنده‌داری بیش نیست؛ چراکه رفع تمامی تعرض‌ها نیازمند ابطال بسیاری مجوزها و تخریب ساخت و سازهای صورت گرفته است.»
 
اکنون تعداد سیلوهای 17 متری  به 4 عدد رسیده که حتی از فاصله چند کیلومتری و از جاده شوش ـ‌ اندیمشک قابل مشاهده‌اند.
 
سیلوها در حریم درجه یک و نزدیکی دیوار شمالی شهر تاریخی ایوان کرخه ساخته شده است
 
اما گهستونی معتقد است زمانی این اتفاق کاملا رسانه‌ای شد که ساخت 2 سیلو به مراحل پایانی رسیده بود. در واقع بعد از ساخت و ساز و اعتراض‌ها بود که سازمان میراث‌فرهنگی لازم دید ساخت چنین پروژه‌ای نیاز به رعایت ضوابط دارد. همانطور که در تصاویر مشاهده می‌شود کارشناسان سازمان میراث‌فرهنگی در زمان انجام پی‌سازی سیلوها ناظر بر انجام طرح بودند و هیچ‌گونه اقدامی جهت توقف کار صورت ندادند. این درحالی بود که آثاری نظیر سفال، خرده استخوان و ... به‌وضوح کاملا پیداست و سازمان میراث‌فرهنگی نیز به‌جای اعزام گروه مجرب باستان‌شناس و کارشناس حقوقی تنها به اعزام یک باستان‌شناس بسنده کرد و پیش از صدور مجوز ساخت سیلو عملیات گمانه‌زنی را از پژوهشکده باستان‌شناسی درخواست نکرده است.
 
حضور کارشناس باستان شناسی پایگاه شوش در محل پی ریزی سیلوها!
به‌اعتقاد دبیر انجمن تاریانا، اینکه طرح‌های عمرانی نیاز اقتصادی و معیشتی جامعه امروزیست جای هیچ شک و شبهه‌ای نیست اما آیا امکان این وجود نداشت که در زمان مراجعه کارفرما جهت استعلام از سازمان میراث‌فرهنگی با درایت و راهنمایی مدبرانه و شناساندن اهمیت آثار موجود در منطقه، ساختن بناهای مذکور جند صد متر دورتر تشویق می‌شد تا امروز شاهد معضلی لاینحل نباشیم. چراکه اگر مالک حتی با میلیاردها سرمایه‌گذاری راضی به تخریب سیلوها شود هیچگاه تخریب‌های موجود در نتیجه پی‌کنی جبران نمی‌شود.
 
عکاسی از شواهد باستان شناسی موجود در محل
گفته می‌‌شود شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که از زمان صدور مجوز ساخت سیلو در سال 86 تا اسفند 88 هیچگونه اعلام کتبی مبنی بر ضرورت رعایت ضوابط به مالک سیلو ابلاغ نشده بود و گزارش کارشناس اداره میراث‌‌فرهنگی نیز به‌صورت داخلی صادر شده و حسب شواهد موجود به مالک ابلاغ نشده بود.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه